Open Map
Close Map
N
Projections and Nav Modes
  • Normal View
  • Fisheye View
  • Architectural View
  • Stereographic View
  • Little Planet View
  • Panini View
Click and Drag / QTVR mode
Condividi questo panorama
For Non-Commercial Use Only
This panorama can be embedded into a non-commercial site at no charge. Leggi oltre
Do you agree to the Terms & Conditions?
For commercial use, Contattaci
Embed this Panorama
LarghezzaAltezza
For Non-Commercial Use Only
For commercial use, Contattaci
LICENSE MODAL

1 Like

Khak Art Gallery Jan 2013 Mahsa Karimizadeh 02
Tehran

شکاف درونی

واژه تروما(*1) در زبان یونانی به معنی زخم است و از جهت دیگر به مفهوم رودررویی غیرمترقیه و ناگهانی با یک واقعیت محض است . ارجاع به گذشته و رویدادهایی که همچون ایستگاه های تاکید عمل می کنند، پدیده هایی که انسان به یک باره از وجودشان باخبر می شود، موجب زایش نوعی تروماتیسم میگردد

مهسا کریمی زاده نخستین شوک زندگیش را در سن سیزده سالگی دریافت می کند که بقایای این رویداد همچون شکاف و زخم ناپیدایی در نهادینه (کودک-زن) او رشد می کند و بدل به زخم بزرگی می شود که در درون (جوان-زن) دهان باز کند. جستجو برای مرئی کردن این حفره نهان ( 2*) با مطرح شدن سئوال بزرگ چرایی حیات و مرگ ، زن را تا مواجهه با پاردایم ظلمت عمیق (3*) رهنمون می شود. و ارجاع به (فضا-زمان) در گروهی از آثارش مرئی می شود. که به صورت تاخوردگی های لایه لایه جسم و فضا شکل می گیرد . آنه برایند نوعی حسرت فلسفی از سفر ذهنی او در برابر واقعیت جهان و پدیده های (ماکروکاسموس) و ( میکرو کاسموس) در این دوره چیدمانهای او سروری است شاعرانه دو برابر عظمت و بی کرانگی گیتی ، اگر هنرمند در برابر این جهان احساس وزن میکند، از انگاره ایست شاعرانه که زن را بر سکوی همبستگی زایش قرار داده است. پدیده ای متغیر که هر لحظه و هر ثانیه در درون و بیرون او جریان دارد. امروز در این نمایشگاه در برابر آثاری قرار داریم که دوسویه و از لایه های گوناگون پوشیده شده است. نخست اینکه بعد از سفر طولانی و دراز جهان بیرون، اکنون ما در برابر سفر درونی او قرار داریم . حال باید پاسخ را درون جستجو کرد و آنرا مرئی کرد و به صورت ساختار و فرم سه بعدی نشانش داد. به صورت حجم های حفره دار، حرفه های عمیق ناپیدا یا (*2) دوم اینکه این مجسمه ها از لایه ای درست شده اند که به درون خویش تا خورده اند همچون معنای در نهفت درونی. امر دیگر این است که هنرمند تلاش دارد برای نزدیک شدن به واقعیت فرم های درونی کالبدش از پلیمرهایی استفاده کند که جنسیت نرم گوشت و پوست را به مخاطب القا کند. در این فرایند، او مخاطب را به مرحله دیگری از درک فرم و جنسیت مجسمه هدایت می کند. مهسا دلش می خواهد دوربینی به درون کالبدش بفرستد تا همچون مونا حاتوم از درون زنانه اش فیلم بگیرد. اگر چه رفتار مونا حاتوم نوعی اعلام هویت اجتماعی زنانه است اما مهسا کریمی زاده بی آنکه گرایش آشکاری به فمینیسم جنس دوم یا سوم داشته باشد در جستجو حقیقت خوش است و کشف مدارات درون. در این سفر او در جستجوی گفتمان و چالش فلسفی و عرفانی نیست. او رهرویی است که اکنون سفر وادی درون را آغاز کرده است. سفر به درون حفره های شگفت انگیز پیکرش، انگار چیزی یا کسی در انتهای هر دهلیز و سوراخی پنهان است. اتمسفر کارهای هنرمند آرژانتینی ارنست نتو نیز به جهان درونی پیکر شباهت دارد که از غده های شفاف و سفید تشکیل شده است. انستالاسیونهای او درون فضا را می پوشاند و آویخته می ماند و یا در کارهای آنیش کاپور بعد از سوراخ های واگرا و همگرایش به حجم های لوبیایی شکل بدل میشود و مخاطب را برای کشف برون و درونش دعوت می کند. قدر مسلم این است که مهسا چندان فاصله ای از این خط جهانی ندارد، او به هدف نزدیک می شود. باید نترسد تا به کشف درونی خویش برسد ، به کشف زن نهانش و بی پروا آن را مرئی کند. اگر چه این امر تابویی در شرایط کنونی جامعه اش به شمار آید. رنگهای شادی که مهسا کریمی زاده در پوشش دادن به حجم هایش به کار می برد صرف نظر از بازی های ارزش رنگی پوششهای جذاب رنگینی هستند برای به فراموشی سپردن ظلمت و حفره های عمیق (*3) و سیاه چاله هایی که در ساختار ازلی میکروکاسموس ها و ماکروکاسموس های طبیعت، بیرون و درون موجود است

م.ب.ضیایی - منتقد، سردبیر مجله هنر و رسانه

*1 Trauma

*2 La Beance

3* Deep Dark 2007 

 

نمایشگاه " مهسا کریمی زاده " بهمن 1391 گالری خاک

http://www.artin360.com/Khak.htm

 

More About Tehran

Overview and HistoryTehran is the capital of Iran and the largest city in the Middle East, with a population of fifteen million people living under the peaks of the Alborz mountain range.Although archaeological evidence places human activity around Tehran back into the years 6000BC, the city was not mentioned in any writings until much later, in the thirteenth century. It's a relatively new city by Iranian standards.But Tehran was a well-known village in the ninth century. It grew rapidly when its neighboring city, Rhages, was destroyed by Mongolian raiders. Many people fled to Tehran.In the seventeenth century Tehran became home to the rulers of the Safavid Dynasty. This is the period when the wall around the city was first constructed. Tehran became the capital of Iran in 1795 and amazingly fast growth followed over the next two hundred years.The recent history of Tehran saw construction of apartment complexes and wide avenues in place of the old Persian gardens, to the detriment of the city's cultural history.The city at present is laid out in two general parts. Northern Tehran is more cosmopolitan and expensive, southern Tehran is cheaper and gets the name "downtown."Getting ThereMehrabad airport is the original one which is currently in the process of being replaced by Imam Khomeini International Airport. The new one is farther away from the city but it now receives all the international traffic, so allow an extra hour to get there or back.TransportationTehran driving can be a wild free-for-all like some South American cities, so get ready for shared taxis, confusing bus routes and a brand new shiny metro system to make it all better. To be fair, there is a great highway system here.The metro has four lines, tickets cost 2000IR, and they have segregated cars. The women-only carriages are the last two at the end, FYI.Taxis come in two flavors, shared and private. Private taxis are more expensive but easier to manage for the visiting traveler. Tehran has a mean rush hour starting at seven AM and lasting until 8PM in its evening version. Solution? Motorcycle taxis! They cut through the traffic and any spare nerves you might have left.People and CultureMore than sixty percent of Tehranis were born outside of the city, making it as ethnically and linguistically diverse as the country itself. Tehran is the most secular and liberal city in Iran and as such it attracts students from all over the country.Things to do, RecommendationsTake the metro to the Tehran Bazaar at the stop "Panzda Gordad". There you can find anything and everything -- shoes, clothes, food, gold, machines and more. Just for the sight of it alone you should take a trip there.If you like being outside, go to Darband and drink tea in a traditional setting. Tehranis love a good picnic and there are plenty of parks to enjoy. Try Mellat park on a friday (fridays are public holidays), or maybe Park Daneshjou, Saaii or Jamshidieh.Remember to go upstairs and have a look around, always always always! The Azadi Tower should fit the bill; it was constructed to commemorate the 2500th anniversary of the Persian Empire.Tehran is also full of museums such as:the Contemporary Art Museumthe Abghine Musuem (glass works)the 19th century Golestan Royal Palace museumthe museum of carpets (!!!)Reza Abbasi Museum of extraordinary miniaturesand most stunning of all,the Crown Jewels Museum which holds the largest pink diamond in the world and many other jaw-dropping jewels.Text by Steve Smith.


It looks like you’re creating an order.
If you have any questions before you checkout, just let us know at info@360cities.net and we’ll get right back to you.